انشا آدم فضایی صفحه 21 کتاب نگارش نهم

انشا صفحه ۲۱ کتاب نگارش پایه کلاس نهم انشا با موضوع درباره درمورد آدم فضایی طراحی نقشه ذهنی متن از سایت نکس لود دریافت کنید. یکی از موضوع های زیر را انتخاب کنید و پس از طراحی نقشه ذهنی به کمک یکی از راه های پرورش فکر متنی درباره آن بنویسید.

انشا آدم فضایی صفحه 21 نگارش نهم

مقدمه : خداوند مهربان هنگام آفرینش کیهان، در کهکشان راه شیری هفت سیاره قرار داد که یکی از آنها زمین، خواستگاه انسان هاست.

بدنه : چشم هایش را باز کرد ابتدا تار میدید؛ اما کم کم چشم هایش پذیرای روشنایی خورشید شدند. به سختی از جای برخاست به اطراف خود نگاه کرد به غیر ازگودالی عمیق چیزی توجهش را جلب نکرد. ناگهان غرق فکر شد وشب گذشته را به یادآورد! فهمید که از سفینه خود جامانده است. ناگهان شروع به گریه کرد گویا فهمیده است که در زمین یکه و تنها مانده است.
مشغول گریه بود که صدای شاپرکی کوچک توجهش را جلب کرد و این جلب توجه آغاز دوستی شاپرک و آدم فضایی بود. آدم فضایی گفت: من در سیاره آدم فضایی ها تنها مانده ام… شاپرک لحظه ای به فکر فرورفت و باخود گفت : چقدر جالب! او انسان ها را آدم فضایی میداند و انسان ها اورا!
آدم فضایی و شاپرک مشغول بازی بودند که گلی را تشنه یافتند. گل به آدم فضایی گفت : برایم کمی آب می آوری؟ آدم فضایی پرسید: آب چیست؟ شاپرک گفت: بامن بیا که بفهمی آب چیست… شاپرک و آدم فضایی برای گل تشنه آب آوردند. گل از آدم فضایی پرسید: تو انسان نیستی؟ آدم فضایی گفت : نه! گل گفت : اما هستی! آدم فضایی پرسید : چطور؟ گل ادامه داد: انسان بودن به معنای آدم بودن نیست. من مدت هاست تشنه ام و هیچ آدمی برای من اندکی آب نیاورد…اما تو آوردی پس تو انسان هستی!

نتیجه : انسان بودن به معنای داشتن دو پا و دو چشم و دو گوش نیست! به معنای زندگی در زمین نیست! انسان بودن یعنی انسانیت را در وجود خویش پرورش دادن! اما انسانیت یعنی چه؟ آخرین بار که یک انسان دیدی را به یاد داری؟

انشای درباره آدم فضایی برای نهم

آدم فضایی موجوداتی هستند که ناشناخته است و اعات زیادی راجع به آنها نداریم همه ما وقتی به کلمه آدم فضایی فکر می‌کنیم یاد موجودی می‌افتیم که با پوست مخصوص خود و تیره با چشمان درشت و سیاه و یک دهند و بدون گوش که در اکثر فیلم ها آن را دیده ایم می‌افتیم.تصور اینکه  یک آدم فضایی هم صحبت شده ایم بسیار جالب می تواند باشد به طوری که ما حرف‌های او را نمی توانیم بفهمیم ولی اگر در ذهن خود تصور کنیم که حرف‌های آدم فضایی ها را می‌فهمیدیم از زندگی آنها می پرسیدیم که چگونه زندگی می کنند آیا آنها مثل انسان ها هستند آیا مثل انسان های متمدن هستند یا خانه دارند چگونه به زمین آمدند زندگی آنها چگونه است آیا با زبان حرف می زنند یا با اشاره سوالات زیادی که از آدم فضایی می توانیم بپرسیم آدم فضایی کابوس بعضی از کودکان است به طوری که هر شب کابوس آدم فضایی را می بینند که به خانه آنها حمله کردند و از گذشته فیلم های راجع به آدم فضایی ها ساخته شد که تقریباً همه آنها شکل خاصی داشتند و با چشمان درشت و سریع گرد و بیضی به چشم می آمدند امیدواریم روزی برسد که انسان ها بتوانند با آدم فضایی ها ارتباط پیدا کنند.

پریچهر : آدم فضایی کوچک به آسمان نگاه می کرد .او غرق در اندیشه بود.چراغ های سوال ،یکی پس از دیگری به خانه ی خاموش ذهنش روشنایی می بخشیدند.به سرعت به سوی پدر شتافت.پرسش های ذهنش بر روی کاغذ سخن جاری شد.پدر!آیا در کیلومتر ها آن ور تر،در کهکشان راه شیری،در زهره و زمین و زحل،موجودی هست که قلب در وجودش بتپد و خون در رگ هایش جاری باشد؟
پدر لبخندی زد و گفت آری.در آن دور دست ها ،موجودی است که قلبی مملو از علاقه و عشق و عاطفه در هستی اش می تپد و خونی به رنگ سرخ در رگ های غیرتش جاری است.آنها موجوداتی لبریز از فهم و درک و دانایی هستند.موجوداتی که حق و عدالت و انصاف را از ناراستی ها جدا می سازند.موجوداتی که در جای جای سرزمینشان در پی یاری مظلوم اند.آنها انسان اند ،انسان.اشرف مخلوقات.
آدم فضایی قصه ما ساعت ها در آسمان رویا و خیال در حال پرواز بود تا تصمیم گرفت به زمین سفر کند.او بال های خود را گشود و راهی شد.روز ها و ماه ها و سال ها طول کشید تا به زمین برسد.در راه، سیاه چاله ها و ستارگان و شهاب سنگ ها از سرعت بی نهایت او می کاستند و بر انتظار می افزودند.
وقتی با ذوق و شوق بسیار پا بر زمین نهاد،بویی که استشمام می کرد او را آزار داد.این،بوی ناله های خاموش کودکان بی گناه است.بوی بی عدالتی و ناحقی که در تک تک این خشکی ها ریشه کرده.بوی سرد گرسنگی فقیران و غم فراق عاشقان
قدمی دیگر برداشت. اما صداهایی گوش خراش قلب کوچکش را تکه تکه کرد.صدای تلخ فریاد های مردم فلسطین و عراق و سوریه ها ،صدای رسای استعمار و تنفس آلوده ی زمین .

مریم : آدم فضایی ها موجودات ناشناخته ای هستند که اطلاعات زیادی درباره ی آنها در اختیار بشر نیست ولی به این اطمینان داریم که آنها در یک جای این جهان وجود دارند. اکثر انسان ها هنگام اندیشیدن درمورد موجودات فضایی به این فکر اند که آنها پوستی خاص وتیره،باچشمانی درشت و سیاه،یک دهن،بدون گوش یا باگوش های عجیب دارند که اینها اکثرا در فیلم ها مشاهده می شود. اکثرا فکر می کنیم که موجودات فضایی از علم و تکنولوژی بالایی برخوردارند،از انسان ها بسیار جلو تر هستند و می توانند از تمام حواس خود به خوبی و به طور کامل استفاده کنند و یا اگر همچون انسان ها برای پردازش اطلاعات از مغز استفاده میکنند می توانند از هردو نیمکره چپ و راست استفاده کنند. آیا تاکنون باخود فکر کرده اید که آنها کجا و درچه شرایطی زندگی می کنند؟چه می خورند؟آیا مایع حیات برای آنها نیز آب است؟آنها به چه زبانی سخن می گویند؟انسان ها توانایی مکالمه با آنها را دارند؟کسی تاکنون نتوانسته به این سوالات پاسخ قطعی بدهد و تنها در صورتی که گونه ای از آنها را یافت کنیم یا نشانه هایی از آنها به دست آوریم می توانیم به بعضی از سوالات در این ضمینه پاسخ دهیم. (ترجمه آیاتی از قرآن کریم سوره الرحمن) به نام خداوند بخشنده مهربان، انسان را بیافرید و به اوگفتن آموخت،آفتاب و ماه به حسابی مقرر در حرکت اند و گیاه و درخت سجده اش می کنند ،آسمان را بر افروخت و ترازو را برنهاد ، زمین را برای مردم قرار داد…پس کدام یک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟