معنی ضرب المثل قدر عافیت کسی داند که به مصیبتی گرفتار آید صفحه 96 کتاب فارسی پنجم ابتدایی دبستان مفهوم حکایت بوعلی و بانگ گاو

معنی و مفهوم ضرب المثل صفحه ۹۶ کتاب فارسی پنجم دبستان ابتدایی حکایت بوعلی و بانگ گاو قدر عافیت کسی داند که به مصیبتی گرفتار آید درک برداشت دریافت از سایت نکس لود دریافت کنید.

معنی ضرب المثل قدر عافیت کسی داند که به مصیبتی گرفتار آید

سلام خدمت شما دوستان عزیز در این مطلب قرار است که معنی و مفهوم ضرب المثل قدر عافیت کسی داند که به مصیبتی گرفتار آید را در این مطلب قرار بدهیم این ضرب المثل را در فارسی پنجم ابتدایی مشاهده می‌کنیم که بسیاری از دانش‌آموزان درخواست می کنند که جواب آن را در این مطلب قرار بدهیم ما جواب را در ادامه مطلب قرار خواهیم داد و اگر شما دوستان عزیز این بخش را تکمیل گردید و معنی این ضرب المثل را پیدا کردید برای ما در نظرات پایین سایت بفرستید.

این ضرب‌المثل را در مواقعی به کار می‌برند که بخواهند به فردی بفهمانند از نعمت‌هایی که دارد استفاده کند که در زمان گرفتاری شاید همان ها را آرزو کند.

داستان این ضرب‌ المثل

تاجری همراه شاگرد خود با کشتی به سفری دور و دراز می‌رفت. تاجر مردی دنیا دیده بود و بارها با کشتی سفر کرده بود و به دل دریا زده بود. اما شاگرد ناشی بود و البته برای اولین بار بود که سوار کشتی می‌شد. از همین رو در ابتدای سفر خوشحال بود و با ذوق به دور و اطراف نگاه می‌کرد.

کمی که گذشت، اما از دیدن اطراف ترسید. اینکه تا چشم باز می کرد تنها و تنها آب می دید و این طور در میانه امواج دریا از این سو به آن سو می‌رفتند، احساس نگرانی کرد. مدتی گذشت. در تمام این مدت سعی داشت تا خونسرد باشد و دم نزند اما دیگر تاب نیاورد و شروع کرد به داد و قال کردن که پشیمان است و می خواهد به ساحل بازگردد.

تاجر و اطرافیان هرچه تلاش کردند تا او را آرام کنند و به او بفهمانند که سفر با کشتی ترسی ندارد و امن است و … موفق نشدند. تا اینکه تاجر دیگر خسته و کلافه شد از این همه عجز و لابه شاگرد. فریاد برآورد که دیگر او را نمی‌خواهد و او را به دریا افکند و گفت حال شناکنان خود را به ساحل امنی که می‌خواهی برسان.

شاگرد که بیش از پیش ترسیده بود، کمک خواست و تاجر دستور داد که او را نجات دهند. از آب که بیرون آمد دیگر حرفی نزد. گوشه‌ای نشست و ساکت ماند.

دیگران به تاجر گفتند که چرا چنین کردی؟ و او در پاسخ داد تا زمانی که در ناامنی این چنین قرار نمی گرفت، نمی‌فهمید که بودن و ماندن در کشتی چه قدر و ارزشی دارد.

از آن به بعد در مورد افرادی که دچار گرفتاری نشده‌اند و ارزش نعمت‌هایی را که خداوند در اختیارشان گذاشته نمی‌دانند می‌گویند: «قدر عافیت یکی داند که به مصیبتی گرفتار آید».